In Verwachting — Nik Honinckx
Welk weer mogen we verwachten
vandaag morgen binnen een jaar
wat mogen we van jou verwachten
wat verwacht het rupsje in zijn zijden hemd
‘k vervlinder slechts wat woorden
en blaas ze verder met de wind
tot bij de schapen die wat lucht begrazen
die kudde vormen in je hoofd
een zwart cluster vol met angsten
dat uitspat in een regenbui
de onzin werpt zijn bliksem
midden door mijn gedachtegang
de deuren op de tocht gezet
ze slaan de laatste dromen stuk
zal ‘t weer snel overslaan
en mij verder laten hinkelen
op de ingeslagen weg
een baan die slingert langs verwondering
waar oude karren nog vrolijk sporen
waar ’t wassend kruid de roos niet overbloeit
waar kinderen kunnen ruiken
aan onvervalste schoonheid
waar ieder woord wat liever klinkt.
Geschreven voor de dienaars van de muze
Nik Honinckx