“De verbeelding aan de macht” – Pascal Smet
Nieuwjaarstoespraak Beeldenstorm 16 januari 2009
Bij de nieuwjaarsreceptie vorig jaar zei ik dat Brussel moet inzetten op verbeelding: bij het aanleggen van pleinen en lanen, in het onderwijs, in het geven van ruimte aan kinderen en jongeren, tot in de hervorming van het bestuur van deze stad. Goed bestuur is ruimte geven aan verbeelding.
Die boodschap is meer dan actueel. Beeldenstorm is in deze wijk en een stuk er buiten een haast onmisbare partner geworden in de relatie tussen school en buurt. Onmisbaar voor de kinderen, omdat zonder geprofessionaliseerde organisaties er nauwelijks of geen Nederlandstalig vrijetijdsaanbod is in deze buurten. Onmisbaar voor de Nederlandstalige scholen omdat die de voeling met de buurt een stuk kwijt zijn. Er zijn immers nauwelijks nog leerkrachten die wonen waar ze werken. Ik zeg – voeling met de buurt – niet met de kinderen. Die betrokkenheid is meen ik groter dan ooit, net als de inspanningen om de leerkrachten methodisch te ondersteunen om les te geven in een taal die niet diegene is van de grote meerderheid van de kinderen.
Als er een opdracht is voor de Vlaamse Gemeenschap in de volgende legislatuur, dan is het wel ervoor zorgen dat er een aanbod is voor kinderen van onze scholen, buiten onze scholen, zodat de schooltaal ook een beetje, al is het kunstmatig, een levende taal wordt.
De afgelopen 10 jaar is de brusselse bevolking toegenomen met ongeveer het inwonersaantal van Leuven. Er is naar Vlaamse normen in Brussel de afgelopen 10 jaar een kleine stad bijgekomen. Het grootste deel daarvan spreekt thuis geen Nederlands, komt vaak van een ander land. De komende twintig jaar komen er naar schatting 50.000 schoolplichtige kinderen bij in deze stad. Een aantal hier geboren, een aantal naar hier geëmigreerd.
Wat het Nederlandstalig onderwijs de komende twintig jaar te wachten staat, is meer dan een beeldenstorm. Er wacht ons een tsunami… we kunnen maar beter onze verbeelding gebruiken om daar antwoorden op te geven. Misschien moeten we maar beginnen met, net als Beeldenstorm doet, naar de kinderen zelf te luisteren.
